این روزها که تو نیستی
من بغض می کنم
آسمان گریه
کاش ابرها بدانند که چه می کنند
باران فقط لحظه لحظه داغ ِ دلم را تازه تر می کند…
منیره حمیدی نژاد
میدانم
میخواهی به یاد روزهای با هم بودنمان زندگی کنم
بشرط فقط نفس کشیدن
شاید!
میدانی
صدای صدای سکوتت هم چقدر رویائیست…
میخواهم شب نشین لحظه های بی خوابی ام باشد.
میداند؟
وقتی بی تابی ، برایت شعرهای مرا بخواند؟
تمام دوستت دارم هایی که یک عمر،بغض شدند…
میدانند…
همه آنهایی که مرا دیده اند
میدانند
من سالهاست با تمامِ نبودنِ تو عاشقی کرده ام…
منیره حمیدی نژاد
کنار پنجره می روم
تو را می بینم
بر می گردم
کنارم می نشینی
اگر تو را داشتم ، اتاقم اینقدر رنگ و بویت را داشت؟
به خیابان می روم
هر نیمکت،کوچه،رهگذر…
حتی تمام سنگ فرش ها هم مدام خاطرات تو را برایم زنده میکنند
اگرا تو را داشتم،اینقدر خاطرت برایم عزیز بود؟
به آسمان نگاه می کنم
به ماه،ستاره ها
همیشه با این همه شکوه تو را کم دارند
اگر تو را داشتم،اینقدر زیباییت برایم عظیم بود؟
می نویسم
از عشق،دلتنگی و زندگی
تمام جملاتم به تو ختم می شود
اخر مگر می شود از تو نگفت؟
اگر تو را داشتم،اینقدر حس نوشتنم زیبا بود؟
سر جمع هر چه حساب کردم
میبینم این منم که سود می کنم
اگر تو را داشتم زندگی اینقدر قشنگ نبود…
منیره حمیدی نژاد
بودنت
بوئیدنت
و بوسیدنت
ممنوع شده…
این بار یک زن میخواهد تاریخ را عوض کند
حوا هنوز هم زمین را به بهشت بی تو ترجیح میدهد!
منیره حمیدی نژاد